کور رنگي

تحقيقات نشان داده است که تقريباً 8 درصد از همه ي مردان و 0/5 درصد از همه زنان از کوررنگي رنج مي برند. در اين مقاله واقعيت هايي در مورد کوررنگي بيان مي شود که به شما کمک مي کند در مورد اين اختلال چشمي چيزهاي بيشتري ياد بگيريد و هم زمان از شر شايعات و افسانه هايي که در مورد کوررنگي وجود دارد، راحت شويد.
کوررنگي به مشکل در ديدن رنگ ها اطلاق مي شود که به وسيله عدم تشخيص و تفاوت قائل شدن بين رنگ ها توسط شخص توصيف مي شود. اگرچه کوررنگي علت ژنتيکي دارد که مثلاً از يک نسل به نسل ديگر منتقل مي شود، ميزان قابل توجهي از موارد کوررنگي به آسيب هايي که به چشم، مغز و اعصاب وارد شده است، مربوط مي شود. اگرچه نادر است اما قرار گرفتن در معرض برخي مواد شيميايي مشخص مي توانند به کوررنگي بيانجامد.
اگرچه از نظر تکنيکي اصطلاح کوررنگي براي اين مشکل چشمي غلط است اما به عبارت مشکل ديدن رنگ ها ترجيح داده مي شود چرا که گفتن و فهميدن آن توسط يک آدم عادي راحت است. اين بيماري اگرچه معلوليت کوچکي محسوب مي شود، موقعيت هاي خاصي وجود دارند که کوررنگ بودن در آن موقعيت ها، مي تواند مشکلاتي براي فرد در قسمت هاي مختلف زندگي ايجاد کند. کارهاي ساده اي مثل انتخاب لباس يا مطالعه ي نمودارهاي تحليلي مي تواند براي يک فرد دچار کوررنگي کار خسته کننده اي باشد. اجازه دهيد نگاهي دقيق تر به حقايق مهمي درباره ي کوررنگي داشته باشيم.

حقايقي در مورد کوررنگي:

دانشمند انگليسي، جان دالتون اولين کسي بود که مقاله اي در مورد کوررنگي ارائه کرد و به احترام تلاشي او گاهي از کوررنگي با نام دالتونيسم هم ياد مي شود. جالب است که جان دالتون خودش هم کوررنگ بود. برخي از اطلاعات ساده و جالب در مورد کوررنگي در زير آمده است:

شدت کوررنگي:

شدت کوررنگي معمولاً به چهار گروه تقسيم مي شود:
1- کوررنگ خفيف
2- کوررنگ متوسط
3- کوررنگ شديد
4- کوررنگ مطلق
از لحاظ علمي کوررنگي مطلق يا کوررنگي کامل به achromatopsia (به معني کوررنگي کامل) يا monochromacy اطلاق مي شود. کوررنگي کامل معمولاً با ديگر بيماري هاي چشمي مثل تاربيني و حرکت غير ارادي کره چشم همراه است.

توارث کوررنگي

يکي از حقايق جالب در مورد کوررنگي به توارث اين اختلال مربوط مي شود. کوررنگي يکي از اختلالات ژنتيکي در انسان ها است. از آنجا که رايج ترين انواع اين بيماري به کروموزوم ايکس يا کروموزوم کوررنگي مربوط مي شود، کوررنگي در مردان بيش از زنان به چشم مي خورد. اما ژنتيک کوررنگي بيان گر اين است که ولو اين که زنان خودشان کوررنگ نباشند، آنها حامل هاي فعالي براي کوررنگي هستند. خيلي جالب است که بدانيد يک مادر مي تواند کوررنگي سبز- قرمز خود را به همه ي پسرانش منتقل کند، در صورتي که اين کار براي پدر احتمال کمتري دارد.

و اما کوررنگي سبز- قرمز:

تقريباً 99 درصد از افراد کوررنگ از کوررنگي سبز قرمز رنج مي برند.
آمارها نشان مي دهد که حدود 75 درصد از افرادي که از کوررنگي سبز قرمز رنج مي برند در درک رنگ سبز مشکل دارند، در حالي که 24 درصد باقيمانده از عدم درک رنگ قرمز رنج مي برند. اما اين بدان معني نيست که افرادي که از کوررنگي سبز قرمز رنج مي برند، فقط در تشخيص رنگ سبز و قرمز دچار سردرگمي مي شوند. واقعيت اين است که مشکل بر کل توانايي ديدن رنگ ها، غالب مي شود. رايج ترين نوع کوررنگي، نوع deeateranomaly است که در آن شبکيه چشم به رنگ سبز واکنش نشان نمي دهد و نوعي از کوررنگي سبز قرمز محسوب مي شود. کوررنگي سبز قرمز (يا قرمز سبز هم گفته مي شود) در جنسيت نهفته است. بنابراين ما مردان کوررنگ را مي بينيم که مثلاً دختر يا خواهرشان چنين مشکلي ندارند.

آزمايشات کوررنگي:

چندين نوع آزمايش براي کوررنگي وجود دارد ، آزمايشاتي که بيشتر مورد استفاده قرار مي گيرند عبارتند از
1- pseudoisochromatic plates
2-آزمايش نظم (arrangment test)
3- نابهنجار سني ادراک رنگ (Anomaloscope test)
در ميان آزمايشات متنوع کوررنگي، آزمايش نابهنجار سنجي ادراک رنگ که در آن نابهنجارهاي درک کميت و کيفيت رنگ اندازه گيري مي شود، نتايج دقيق تري در مورد کوررنگي مي دهد. روش ishihara plates هم براي تشخيص کوررنگي رايج است، اما در مقايسه با روش قبلي، دقت کمتري دارد. مشکل کوررنگي مي تواند با استفاده از لنزهاي تصحيح کننده ي رنگ تا حدي رفع شود. کسي که از اين لنزها استفاده مي کند، دو نوع لنز رنگي متفاوت را مي تواند بر روي چشمان خود قرار دهد.
اين ها حقايقي در مورد کوررنگي بود که هر شخصي بايد بداند. اگرچه کوررنگي به عنوان يک معلوليت طبقه بندي مي شود، يکي از جالب ترين حقايق در مورد افراد کوررنگ اين است که آنها توانايي ها هم فراتر از افراد با ديد معمولي دارند. يکي از اين توانايي ها و مزيت ها اين است که آنها به راحتي برخي از انواع استتار را تشخيص مي دهند. تا امروز هيچ درمان قابل قبولي براي کوررنگي وجود ندارد، اما اميد است که يک روش درماني خيلي زود براي اين بيماري يافت شود.
منبع انگليسي مقاله : Buzzle.com